کیست‌های زانو خطرناک نیستند و ممکن است خود به خود از بین بروند. اما گاهی اوقات آنها می‌ترکند و اگر این اتفاق بیفتد، مایع مفصلی می‌تواند باعث درد، تورم و قرمزی شود. این علائم ممکن است باعث ایجاد ترومبوز ورید عمقی (DVT) شود که یک بیماری جدی است که نیاز به درمان فوری دارد. به همین دلیل مهم است که بلافاصله به متخصص ارتوپد مراجعه کنید. شایع ترین عارضه کیست بیکر پارگی (شکستن) است. پارگی کیست بیکر زمانی اتفاق می‌افتد که کیسه اطراف کیست خیلی سریع یا با فشار زیاد پر از مایع می‌شود و می‌ترکد. اگر به‌طور تصادفی یک بادکنک آب را خیلی سریع پر کرده‌اید، می‌دانید که چه اتفاقی می‌افتد اگر مایع با فشار بیش ازحد به یک ظرف نازک لاستیکی سرازیر شود. پارگی کیست بیکر می‌تواند علائم دیگری را در زانو و ساق پا ایجاد کند، از جمله:
- درد شدید و کوبنده در زانو یا ساق پا
- تورم در ساق پا و ساق پا
- احساس می‌کنید که آب از پای شما (اما در داخل بدن) جاری است.
- آسیب عصبی
- سندرم کمپارتمان (فشار اضافی دردناک در عضلات
عوارض و خطرات کیست بیکر در صورت مداوا نشدن کیست در برخی افراد رخ می‌دهند. در سایت شفاکاران در این باره بیشتر بخوانید.
درمان کیست بیکر در زانو چگونه انجام می‌شود؟
درمان کیست بیکر معمولا با گزینه‌های غیر جراحی شروع می‌شود. یکی از روش‌های قدیمی که فیزیوتراپ‌ها و جراحان ارتوپد طی دهه‌ها برای تسکین تورم ناشی از آسیب مفاصل از آن استفاده کرده‌اند، روش (RICE) شامل، استراحت، یخ، فشرده سازی و قرار دادن زانو در ارتفاع است. به این منظور از ماساژ سرد برای مدت ۱۵ دقیقه هر ۴ تا ۷ ساعت استفاده شده و بطور همزمان برای کاهش التهاب و درد، کیست تحت فشار قرار می‌گیرد. این روش درمان بر اساس الگوی استراحت، یخ درمانی، کمپرس و بالا نگه داشتن است که توسط برخی متخصصان تمرین‌های حرکتی به افراد توصیه می‌شود. در این میان می توان به تاثیر مثبت زانوبند زاپیامکس نیز اشاره کرد.